Het zien van je geliefde hond die gal of schuim braakt, kan een verontrustende ervaring zijn. Het is een veelvoorkomend probleem, maar het is essentieel om de mogelijke oorzaken te begrijpen om te weten wanneer je actie moet ondernemen en wanneer je gerustgesteld kunt zijn. Dit blogbericht duikt diep in de materie, belicht de meest voorkomende redenen en geeft aanwijzingen voor de te nemen stappen. Wij zijn er om je te informeren en je gemoedsrust te geven.

Wat is gal en waarom braakt mijn hond het?

Voordat we ingaan op de oorzaken, is het cruciaal om te weten wat gal precies is. Gal is een geelgroene, bittere vloeistof die wordt geproduceerd door de lever en opgeslagen in de galblaas. De primaire functie ervan is het helpen bij de vertering van vetten in de dunne darm. Wanneer een hond gal braakt, ziet dit er meestal uit als een geel tot groenachtig, waterig of slijmerig vloeistof. Schuim braken is vaak wit of lichtgeel en kan wijzen op maagzuur of speeksel dat is opgeklopt, maar het kan ook een voorloper zijn van braken met gal. In veel gevallen wijst het braken van gal erop dat de maag van de hond leeg is.

De rol van de maag en darmen

Normaal gesproken wordt gal pas ná de maag in de dunne darm afgegeven. Als de maag leeg is en de hond toch braakt (vaak door sterke maagcontracties of misselijkheid), kan de gal uit de dunne darm terugstromen naar de maag en vervolgens worden uitgebraakt. Dit is de meest directe reden waarom een hond gal braakt. De onderliggende reden waarom de maag leeg is, of waarom de hond überhaupt misselijk is, is de kern van het probleem dat we moeten onderzoeken.

De meest voorkomende oorzaak: Bilious Vomiting Syndrome (BVS)

De meest voorkomende en relatief onschuldige reden voor het braken van gal, vooral in de ochtend of na een lange periode zonder eten, is het Bilious Vomiting Syndrome (BVS), oftewel het galbraaksyndroom.

Wat is BVS?

BVS is een aandoening waarbij honden gal braken, typisch in de vroege ochtend of late avond, wanneer hun maag al lange tijd leeg is. Door de lege maag hopen maagzuur en gal zich op, wat irritatie veroorzaakt. De irritatie leidt tot misselijkheid en uiteindelijk tot braken van de gal.

Oplossing voor BVS

De oplossing voor BVS is vaak eenvoudig en dieetgerelateerd.

• Kleinere, frequentere maaltijden: door je hond vaker kleine porties te geven, zorg je ervoor dat de maag niet te lang leeg blijft.

• Een late avondsnack: een kleine maaltijd vlak voor het slapengaan kan de maag tot in de vroege ochtend bezighouden en maagirritatie voorkomen.

• Probeer een speciaal dieet: sommige dierenartsen raden een licht verteerbaar dieet aan om de maag te kalmeren.

Als de klachten na deze aanpassingen verdwijnen, is de kans groot dat je hond last had van BVS.

Andere belangrijke oorzaken van braken van gal of schuim

Hoewel BVS de meest voorkomende oorzaak is, zijn er andere, potentieel ernstigere redenen waarom je hond gal of schuim braakt. Het is belangrijk om deze te kennen en, indien nodig, een dierenarts te raadplegen.

1. Dieetfouten en voedselintoleranties

Een plotselinge verandering in dieet, het eten van bedorven voedsel, te veel menselijke restjes of een voedselallergie of -intolerantie kan leiden tot maag- en darmontsteking (gastro-enteritis), wat misselijkheid en braken veroorzaakt.

2. De opname van vreemde voorwerpen

Honden, vooral puppy’s, hebben de neiging om van alles op te eten. Het doorslikken van een vreemd voorwerp (zoals speelgoed, kleding, botten of stenen) kan leiden tot een gedeeltelijke of volledige obstructie van de maag of darmen. Dit is een medisch noodgeval en kan ernstig braken, vaak met gal en veel schuim, veroorzaken. Andere symptomen zijn lethargie, buikpijn en niet willen eten.

3. Maag-darmontstekingen (gastro-enteritis)

Dit is een ontsteking van de maag en de darmen, veroorzaakt door virussen (parvo), bacteriën (salmonella), parasieten (giardia), of soms door onbekende oorzaken. Braken en diarree zijn de belangrijkste symptomen.

4. Pancreatitis

Pancreatitis, een ontsteking van de alvleesklier, is een ernstige aandoening. De alvleesklier speelt een rol bij de spijsvertering en de bloedsuikerregulatie. Bij ontsteking kan dit leiden tot ernstig en aanhoudend braken, buikpijn en uitdroging. Dit vereist onmiddellijke veterinaire aandacht.

5. Ernstigere, chronische aandoeningen

Het braken van gal kan ook een symptoom zijn van onderliggende, chronische gezondheidsproblemen zoals:

• Inflammatoire darmziekte (IBD): een chronische ontsteking van de darmwand.

• Leverziekte: problemen met de lever kunnen de galproductie en -afvoer beïnvloeden.

• Nierziekte: in gevorderde stadia kunnen opgehoopte toxines in het bloed (uremie) braken veroorzaken.

• Hondenziekte (canine distemper): een ernstige virusziekte die braken kan veroorzaken, hoewel dit zeldzamer is dankzij vaccinaties.

Wanneer moet je naar de dierenarts? Belangrijke waarschuwingssignalen

Hoewel BVS vaak eenvoudig op te lossen is, zijn er situaties waarin het braken van gal of schuim een ernstigere onderliggende oorzaak heeft en onmiddellijke veterinaire aandacht vereist. Let op de volgende rode vlaggen:

• Frequentie en duur: je hond braakt meer dan twee of drie keer per dag of het braken houdt langer dan 24 uur aan, zelfs als het alleen gal is.

• Andere symptomen: het braken gaat gepaard met diarree, bloed in het braaksel, ernstige buikpijn, zwakte, lethargie (lusteloosheid) of koorts.

• Uitdroging: je merkt tekenen van uitdroging op (droog tandvlees, hijgen, ingevallen ogen).

• Niet eten of drinken: je hond weigert te eten of kan zelfs geen water binnenhouden.

• Productief braken: de hond probeert te braken, maar er komt niets of slechts een beetje schuim uit (kan duiden op een maagdilatatie en volvulus, of maagtorsie).

Bij deze symptomen moet je onmiddellijk contact opnemen met je dierenarts. Het is beter om voorzichtig te zijn dan spijt te hebben.

Samenvatting en stappenplan voor bezorgde baasjes

Braken van gal of schuim bij honden is een veelvoorkomend symptoom, maar geen diagnose op zich. De meest waarschijnlijke oorzaak, het galbraaksyndroom (BVS), is meestal goed te behandelen met eenvoudige dieetaanpassingen.

Stappen die je kunt nemen

• Analyseer de timing: braakt je hond alleen in de ochtend met een lege maag? Dan is BVS de meest waarschijnlijke boosdoener.

• Pas het dieet aan: geef kleinere, frequentere maaltijden en zorg voor een late avondsnack.

• Monitor en noteer: houd bij wanneer, hoe vaak en wat je hond braakt, en noteer andere symptomen.

• Raadpleeg de dierenarts: bij twijfel, aanhoudende klachten of de aanwezigheid van de bovengenoemde waarschuwingssignalen, is een bezoek aan de dierenarts essentieel voor een professionele diagnose en behandeling.

Onthoud dat jij je hond het beste kent. Vertrouw op je instinct en zoek professionele hulp wanneer je je zorgen maakt. Je dierenarts is de beste partner om de gezondheid en het welzijn van je trouwe viervoeter te waarborgen.